مَنِ اتَّكَلَ عَلى حُسنِ الاِختيارِ مِنَ اللّهِ لَهُ لَم يَتَمَنَّ أنَّهُ في غَيرِ الحالِ الَّتِي
هر كس به حُسن اختيار خدا براى او اعتماد كند، آرزو نمی‌کند كه در حالتى جز آنچه خدا برايش اختيار كرده است، باشد.
تحف العقول، ص169
نماز شب
آیه شریفه «الا بذكر اللّه تطمئن القلوب» حكایت از آن دارد كه با یاد خدا دلها آرامش میگیرد. دل پایگاه نفس آدمی است و آنگاه كه دل آرام گیرد، نفس انسان نیز اطمینان مییابد. پس برای داشتن دلی آرام و قلبی مطمئن باید به ذكر باری تعالی پرداخت. ذكر اكبر خدا نیز نماز است و قرآن میفرماید: »و لذكر اللّه اكبر».
نتیجه آن كه چون گویندگان ذكر الهی كه دل هایی آرام و نفوسی مطمئن دارند، گرد هم آیند و خانوادهای را شكل بخشند، آن خانواده از آرامش برخوردار است و در خانه آرام، صفا و صمیمیت موج میزند و مالامال از نور خداست.
در خانه ما رونق اگر نیست صفا هست
هر جا كه صفا هست در آن نور خدا هست
نماز خواندن و انجام عبادت، برای نمازگزار آرامش روانی پدید میآورد و دل مومن را امنیت میبخشد، آن هایی كه توفیق بیشتری در برگزاری نماز داشتهاند، به آرامش بیشتری نیز دست یافتهاند. یعنی آنها كه علاوه بر انجام فرایض مبادرت به خواندن نوافل نیز نمودهاند، در بررسیهای موردی آرامش بیشتری را گزارش كردهاند و همین باعث شده تا دیگران را نیز به انجام نوافل توصیه كنند.
صفحات: 1· 2
بقیع
ائمه هدی علیهم السلام برای پیروان خود سه مدرسه و مکتب ایجاد نموده اند که هر یک سرشار از معارف و علوم ناب خاندان وحی است؛ مدرسه اول مدرسه حدیث است که نیازی به توصیف آن نیست، مدرسه دوم مدرسه دعاست که منبع غنی و آموزنده توحید و معرفت الله و بیان راه و روش مناجات با خداوند متعال است و مدرسه سوم مدرسه زیارت است که خود جایگاه امام شناسی و کسب معرفت حجج الهی است.
بنیانگذار زیارت اهل قبور رسول اکرم صلی الله علیه و آله می باشد که پیوسته به زیارت دفن شدگان در بقیع می رفتند؛ و نیز فاطمه زهرا سلام الله علیها که به زیارت پدر بزرگوار خویش و نیز عموی خود حمزه سلام الله علیه در احد می رفتند. پس از ایشان اهل بیت علیهم السلام نیز به زیارت اهل قبور می رفتند و سایرین را نیز به این مهم ترغیب می نمودند.
يا أباذَر، اَلدُّنْيا سِجْنُ
الْمُؤْمِن وَ جَنَّةُ الْكافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فيها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ
حَزينٌ، وَ كَيْفَ لايَحْزُنُ الْمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللّهُ أنَّهُ وارِدٌ
جَهَنَّمَ.
«بحارالأنوار، ج 74، ص 80، ح 3»
رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: اي ابوذر، دنيا زندان مؤمن و بهشت
كافران است، مؤمن هميشه محزون و غمگين مي باشد، چرا چنين نباشد و حال آن كه خداوند
به او - در مقابل گناهان و خطاهايش - وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.
ای فاطمه مرا در مورد ورود به بهشت شفاعت کن؛ چرا که در پیشگاه خداوند دارای مقامات و درجات بسیار ارجمندی هستی….
حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها در خانه ی عصمت و طهارت چشم به جهان گشود، پدر بزرگوارش امام هفتم، حضرت امام موسی کاظم علیه السلام و مادرش نجمه سلام الله علیها و برادرش امام رضا علیه السلام بود.
نام شریف آن حضرت، فاطمه کبری سلام الله علیها و القابش معصومه، طاهره، حمیده و برّه، رشیده، تقیّه،کریمه اهل بیت و عالمه آل طه و… می باشد. در اول ذیقعده سال ۱۷۳ (هـ.ق) در مدینه به دنیا آمد و در سن ۲۸ سالگی در دهم ماه ربیع الاول ۲۰۱ در قم وفات یافت. [۱]
انتساب ایشان به بیت وحی، رسالت و امامت نشان از شرافت و اصالت خانوادگی آن حضرت است. امام رضا(ع) در زیارتنامه که برای خواهر بزرگوارشان فرمودند به شرافت نسبی حضرت معصومه(س) و نسبت ایشان با چهارده معصوم(ع) اشاره دارند؛
السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ فَاطِمَةَ وَ خَدِيجَةَ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ وَلِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُخْتَ وَلِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا عَمَّةَ وَلِيِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ
سلام بر تو اى دختر رسول خدا، سلام بر تو اى دختر فاطمه و خديجه، سلام بر تو اى دختر امير مؤمنان، سلام بر تو اى دختر حسن و حسين، سلام بر تو اى دختر ولىّ خدا، سلام بر تو اى خواهر ولىّ خدا، سلام بر تو اى عمّه ولىّ خدا، سلام و رحمت و بركات خدا بر تو اى دختر موسى بن جعفر؛
وجود این امر را می توان سرچشمه فضائل و کمالات معنوی و روحانی آن بانوی آسمانی دانست. افزون بر آن، زندگی در خانه و تربیت توسط پدر بزرگوارش امام موسی کاظم(ع) و همچنین زندگی در کنار برادرش حضرت رضا(ع) سبب شد، تا از تعالیم عالیه و الهی آن رهبران الهی بهره مند شوند. بنابراین، می توان آن بانوی بزرگوار را یکی از بهترین الگو و اسوه ها و نموداری از فضایل اهل بیت (ع) دانست.
صفحات: 1· 2