SAFIR

رهبرانقلاب، صبح امروز در ابتدای درس خارج فقه:
 وجود نظامی برآمده از اسلام و دارای قدرت و نفوذ درمنطقه، موجب برانگیخته شدن دشمنی قدرتهای جهانی است.
دشمن همچون دزدی است که قصد تصرف خانه را دارد اما این‌طور وانمود می‌کند که دلیل دشمنی، سلاحی است که صاحبخانه برای دفاع در دست دارد و اگر آن سلاح را زمین بگذارد، نزاع تمام می‌شود، بنابراین تلاش می‌کند با حیله‌گری و استفاده از انواع روشها از جمله حرف زدن، شوخی کردن، لبخند زدن، و تشر زدن، صاحبخانه را خلع سلاح کند و به خانه وارد شود.
 منع سلاح هسته‌ای مبانی بسیار مهم فقهی و عقلانی دارد اما امکان تلاش برای کسب انواع دیگر قدرت در اختیار دولت و ملت قرار دارد. ۹۵/۱۰/۷

آیت الله العظمی مرعشی نجفی رحمة الله علیه می‏ فرمودند از روزی كه خودم روی پای خودم ایستادم، هرگاه لباس نویی می‏دوختم، نخستین بار می‏بردم در حرمهای ائمه - علیهم السلام - و با مالیدن به ضریح، آن را متبرك نموده، بعد از آن استفاده می‏ كردم.
.
می‏فرمودند: «زمانی كه من در مدرسه قوام در نزدیكی های صحن مطهر مولی امیر المۆمنین در نجف اشرف به تحصیل اشتغال داشتم، با مرحوم آیه الله حاج سید ابو القاسم ارسنجانی شیرازی كه از علماء بزرگ شیراز بودند، هم حجره بودم. ما گاهی گرسنه می‏ شدیم و هیچ چیز نداشتیم بخوریم. بعضی از اعیان و اشراف آن روز هم فرزندان خود را می‏فرستادند به نجف اشرف كه درس بخوانند، ولی اینها معمولا می‏ آمدند و درس نمی‏خواندند و آش و پلویی راه می‏ انداختند و عده ‏ای هم از این افرادی كه دنبال دنیا بودند، دور اینها را می‏گرفتند و ارتزاق می‏ كردند، گاهی اینها كاهوی زیادی می ‏خریدند و می‏ آمدند در كنار حوض و برگهای زیادی را می ‏ریختند در حاشیه حوض و ساقه‏های وسطش را می‏ بردند و می ‏خوردند. و من و آن رفیق هم حجره‏ام با هم می‏رفتیم این برگهای اضافی كاهوها را مخفیانه جمع می‏كردیم و با آنها سد جوع می‏كردیم و هیچگاه هم به خودمان اجازه نمی‏دادیم كه برای كسی بازگو كنیم، ولی آنی از تحصیل و تدریس غافل نبودیم.».
.

شب آخری كه ایشان فوت کردند، فرمودند: «من خیلی بارم سبك است و هیچ نگرانی ندارم، تنها یك چیز مرا زجر می‏دهد و آن این است كه می‏ ترسم در ایام زندگیم نوشته من یا صحبتهای من در هر موردی باعث شده باشد كه حقی ناحق شود، یا در همسایگی ما گرسنه‏ ای بوده باشد و ما غذای سیر خورده باشیم كه و الله و بالله و تالله اگر چنین چیزی بوده من آگاهی نداشته‏ ام» و روزی كه ایشان از دنیا رفتند، یك قبا داشتند كه مشكی بود و در ایام محرم و صفر می‏پوشیدند و مجموع پولی كه در جیب ایشان بود، هشتصد تومان بود و هیچ اندوخته ‏ای، زمینی یا ملكی نداشتند.

کنایه معنادار به محمدرضا شاه؛ رمز اصلی ممنوع المنبر شدن فلسفی چنانكه مى‏دانيم، منبر آقاى فلسفى، در دهم بهمن ماه 1350 و متعاقبِ سخنرانىِ كوبنده و افشاگرانه‏اى كه ايشان عليه جنايات رژيم در مجلس ترحيم آيت الله چهل ستونى (مسجد جامع تهران، 23 دى 1350ش / 25 ذيقعده 1391ق) ايراد كرد، از سوى رژيم ممنوع گرديد و ديگر وى تا هنگام پيروزى انقلاب اسلامى سخنرانى عمومى نداشت.
آن سخنرانىِ حقاً تاريخى، نوعاً به عنوان «عاملِ» ممنوع المنبر شدن فلسفى قلمداد مى‏شود، و اين تلقى، چندان بى‏راه هم نيست. اما بايد توجه داشت كه فلسفى، پس از آن سخنرانى نيز، شاهكارهايى در منبر داشت كه مى‏توان گفت در ممنوع المنبر شدن وى بى‏نقش نبود.
پدرم نقل مى‏كرد: فلسفى پس از سخنرانى در مجلس ختم آيت الله چهل ستونى، يك دهه سخنرانى شبانه راجع به فريضه و مناسك حج داشت و در شبى كه راجع به رَمىِ جَمَره (سنگسار كردن شيطان) صحبت مى‏كرد وارد بحث در فلسفه رمى جمرات
شده و گفت: بعضى‏ها هى سؤال مى‏كنند كه فلسفه اين سنگ زدن چيست و اسلام روى چه حكمتى، حُجاج را به انجام اين كار مأمور كرده است؟
بعد توضيحاتى درباره لزوم طرد شيطان در زندگى فردى و اجتماعى داد و در خلال آن گفت:
ـ مى‏گويند اين كار چه معنايى دارد؟! بابا! فلان شخصيت مملكتى از فلان كشور به سفر خارج مى‏رود و در كشر ميزبان، جمعى از دانشجويان كشورش جمع شده و بر ضدّ او تظاهرات مى‏كنند و شعار مى‏دهند و گوجه فرنگى گنديده يا تخم مرغ فاسد و امثال آن
به سوى او پرت مى‏كنند. مقصودشان از اين كار چيست؟ مى‏خواهند بگويند: ما ترا دوست نداريم و نمى‏خواهيم. از كشور ما برو! خُب، حجاج هم كه به سوى شيطان سنگ مى‏پرانند، اين كار شان جنبه اظهار دشمنى و بيزارى از شيطان دارد و مى‏خواهند بگويند:
آقاى شيطان، ما دوستت نداريم. ما ترا نمى‏خواهيم. از زندگى ما بيرون رو…! اين تمثيل گويا و سخت كوبنده، در شرايطى بود كه در آن سالها شاه به يكى از كشورهاى غربى (ظاهراً آمريكا) رفته بود و در آنجا، دانشجويان ايرانى بر ضدّ شاهتظاهرات كرده و وى را با پرتاب تخم مرغ و گوجه فرنگى مورد نوازش! قرارداده بودند.

✨مردی نزد امیرالمومنین (ع) آمده و گفت: از هفتاد فرسنگ دور به اینجا آمده ام تا هفت سوال از شما بپرسم:

➊چه چیز «از آسمان عظیم تر» است؟
➋چه چیز «از زمین پهناورتر» است؟
➌چه چیز «از کودک یتیم ناتوان تر» است؟
➍ چه چیز «از آتش داغ تر» است؟
➎ چه چیز «از زمهریر سردتر» است؟
➏ چه چیز «از دریا بی نیازتر» است؟
➐ چه چیز «از سنگ سخت تر» است؟

????امام علے علیه السلام فرمودند :

➊ «تهمت به ناحق» از آسمان عظیم ترست.
➋ «حق» از زمین وسیع تر است.
➌ «سخن چینی» شخص تمام ازکودک یتیم ضعیف تر است.
➍ «آز و طمع» از آتش داغ تر است.
➎ «حاجت بردن به نزد بخیل» از زمهریر سردتر است.
➏ بدن شخص با «قناعت» از دریا بی نیازتر است.
➐ «قلب کافر» از سنگ سخت تر است.

????جامع الاخبار، فصل ۵، فضائل امیرالمومنین (ع)

حسن، راننده وسیله نقلیه ای عمومی و مردی بسیار آلوده و گمراه بود. در یکی از سفرها مسافران از او خواهش کردند نیم ساعتی در گنبد توقف کند، تا به دیدار آیت الله گنبدی رفته و بازگردند. او که به اصرار مردم، راهی منزل ملا علی شده بود، بدون هیچ کلامی گوشه اتاق نشست.
هنگام خداحافظی، به تقلید از همه، دست شیخ علی را بوسید و خواست رها کند که آیت الله گنبدی دست او را فشرد و با محبت، او را چنین موعظه کرد: «ای حسن! حالا که تا اینجا آمدی، دیگر بس است؛ بیا برگرد». حالا حسن آقا به کلی منقلب شده بود و با اشک می گفت: «نام مرا از کجا می دانست؟ چگونه خبر از آلودگی من داشت؟ آیا این ها از باطن آدمی باخبرند؟» نقل شده است این راننده تا ملایر گریه می کرد و منقلب بود. این مرد که با یک کلمه موعظه مرحوم آیت الله گنبدی عوض شده بود، توبه کرد، حقوق مالی خود را پرداخت و به حج رفت و از نیکان و صالحان شد.
حتی می گویند: هر شب جمعه، اتوبوس های مسیر گنبد در همدان با صدای «گنبد، زیارت آقای گنبدی» مردم را به زیارت این آیت الاهی می رساندند و او با اخلاقی پیامبرگونه و نَفَس قدسی، اجتماع اطراف خود را بیمه می کرد. غالباً همه را خود پذیرایی می کرد. .

از قول آیت الله العظمی آخوند معصومی همدانی رحمة الله علیه نقل می کنند:

وثوق الدوله، از دست نشاندگان انگلیس که مدتی نخست وزیر احمد شاه و همچنین مدتی از وزیران رضا شاه بود، با عده ای به گنبد می روند تا خدمت آیت الله گنبدی رحمة الله علیه برسند.

آیت الله گنبدی با این که میل به ملاقات نداشت، هنگام دقّ الباب پشت در آمده و فرمود: «کیستید و چه کار دارید؟» می گویند: «قصد زیارت آقا را داریم». مرحوم ملا علی که می دانست آن ها اغراض سیاسی دارند، درب حیاط را نیمه باز می کند و سر بیرون می آورد و می فرماید: «اگر می خواهید مرا ببینید، این من! مرا دیدید، همین قدر بس است». خداحافظی کرده، در را می بندد.
مرحوم ایة الله العظمی بروجردی اعلی الله مقامة،که سابقه ی دیرینه ی اشنایی و دوستی با اقای گنبدی داشته و بر جنازه ی ایشان نماز خواندند و دستور دادند در قبرستان شیخان(نزدیک حرم مطهر حضرت معصومه )در جوار قبر مرحوم میرزای قمی دفن نمودند.

مرحوم آیة الله محسنی ملایری رحمة الله علیه نقل کردند، که آیـة الله العظمی آقای بروجردی سر قبر ایشان گریه نموده و فرمودند: آقای گنبدی در نجف ریاضت و زحمات زیادی کشیدند و به مقاماتی هم نائل آمدند.