آزادی از آتش جهنم به خاطر یک تکه نان
مرحوم شیخ صدوق(ره)، در کتاب عیون أخبارالرضا (علیه السلام) داستانی را آورده است که بسیار قابل اهمیت می باشد:
روزی امام حسین (علیه السلام) خواست داخل دستشویی - مستراح - شود تکه نانی را پیدا کرد، آن را برداشت و تحویل غلام خود داد و فرمود:
موقعی که من خارج شدم آن را به من برگردان.
غلام لقمه نان را از حضرت گرفت و پس از آنکه آن را تمیز و نظیف کرد، خورد.
وقتی که حضرت از مستراح بیرون آمد غلام را مخاطب قرار داد و فرمود: آن لقمه نان را چه کردی؟
غلام عرضه داشت: یاابن رسول الله، آن را تمیز کردم و خوردم.
امام حسین (علیه السلام) فرمود: تو در راه خداوند و به جهت خوشنودی او آزاد گشتی.
شخصی در آن حوالی حاضر بود و متوجه این جریان گردید بهمین جهت جلو آمد و خطاب به حضرت کرد و عرضه داشت: ای سرورم - بهمین سادگی - او را آزاد گرداندی؟!
امام حسین (علیه السلام) فرمود: بلی، چون که از جدم رسول الله(صلی الله علیه و آله)شنیدم که فرمود:
هر کس لقمه نانی را که - در معابر و… افتاده است ببیند و آن رابردارد و تمیز کند و بخورد در درونش استقرار نمی یابد مگر آن که خداوند او را از آتش آزاد گرداند.
و من نخواستم کسی را که خداوند او را از آتش آزاد نمود، عبد و غلام من باشد.