دنیا پارک موقت است!
شرح حدیث
انسانی که خانۀ آخرت را از دست داده است، دنیا را به عنوان خانۀ خود قرار داده و از آن بیرون نمی رود. کسی که خانۀ آخرت را دارد، در خانۀ اجاره ای دنیا نمی نشیند و انسانی که دستش از سرمایه و ثروت اخروی خالی است، امور مادی دنیایی را سرمایه خود می داند که می گذارد و می رود و کسی که از عقل و خرد بی بهره است، به دنبال جمع کردن همین امور دنیایی برای خود دنیا است، نه برای بهره بردن از امور دنیایی برای روزی که باید حساب آن را پس بدهد که از کجا آورده و در چه راهی خرج کرده است. انسان هایی که نادان هستند، بر سر همین امور دنیایی با یکدیگر به نزاع و دشمنی می پردازند اما هر دو آنها دنیا را می گذارند و میروند. آن هم برای کسانی که برایشان فاتحه هم نخواهند خواند. اینها بر سر همین دنیا حسد، یعنی آرزوی زوال نعمت برای دیگران را دارند. این انسان ها اعتماد و اتکای به خداوند نداشته و باور و یقین به معاد و آخرت هم ندارند.
پی نوشت
[1] مجموعه ورام، جلد1، صفحه
منبع : پایگاه اطلاع رسانی آیت الله حاج شیخ مجتبی تهرانی
صفحات: 1· 2