SAFIR

 رابطه ی بین زن و مرد مهمترین رابطه ی بالغانه زندگی است، برایش وقت بگذارید تا شادابی و طراوتش را  حفظ کند.

 می توانید امروز همدیگر را غافلگیر کنید، انتخاب سوژه با شماست، سعی کنید خلاق باشید                                                          

روز اول: با هم در یک دوره آموزشی ثبت نام کنید یا با استفاده از وسایل آموزشی در منزل مباحث جدیدی را بیاموزید

روز دوم: یک منظره یا جای مناسبی را پیدا کنید و در سکوت در کنار هم غروب خورشید را تماشا کنید                             

روز سوم: با هم به جایی بروید که قبلا نرفته اید و آنجا برای مثال چای بنوشید، حرف بزنید و کنار هم وقت بگذرانید. حتی اگر این مکان جدید، حیاط خلوت یا تراس یا یکی از اتاق های منزلتان باشد، امتحان کنید   

صفحات: 1· 2

در قضیه‌ی زن، آنی‌كه باید جواب بدهد، آنی‌كه گریبانش گیر هست، غرب است، نه اسلام، نه جمهوری اسلامی. آنهائی كه مرزهای دو جنس را بكلی از بین بردند، آزادی جنسی را در عمل، در زبان، در تبلیغات، حتّی در فلسفه ترویج كردند، باید پاسخ بدهند. نتیجه این شد كه با توجه به خوی تجاوزگری طبیعی و قوّت طبیعی‌ای كه مرد نسبت به زن دارد، زن مظلوم واقع بشود و نسبت به زن حق‌كشی انجام بگیرد. زن را وسیله‌ای برای فروش كالاهایشان قرار بدهند؛ مثل یك كالا، مثل یك متاع! شما این مجلات فرنگی را نگاه كنید؛ برای فروش یك متاع، پیكر لخت یك زن را نشان میدهند! آخر اهانتی از این بالاتر برای یك زن ممكن است؟ آنها باید جواب بدهند.
حجاب، تكریم آن كسی است كه در حجاب است. حجاب زن، تكریم زن است. در بیشتر كشورها- حالا من «بیشتر» كه می‌گویم، چون همه را اطلاع ندارم- در گذشته، در قدیم، در همین اروپا تا دویست سیصد سال پیش زنهای اعیان و اشراف حجابی روی صورتشان می‌انداختند؛ در بعضی از فیلمهای قدیمی شاید دیده باشید. یك حجاب می‌انداختند كه چشمها به روی آن‌ها نیفتد. این، تكریم است. در ایران باستانی زنهای اعیان و اشراف و رؤسا همه باحجاب بودند؛ زنهای افراد پائین و طبقات پست، نه، بی‌حجاب هم می‌آمدند؛ مانعی هم نبود. اسلام آمد این تبعیض را گذاشت كنار، گفت نخیر، زن باید باحجاب باشد؛ یعنی این تكریم مال همه‌ی زنان است. آن وقت آنها حالا شده‌اند طلبكار، ما شده‌ایم بدهكار! آنها بدهكارند؛ آنها باید بگویند چرا زن را مثل یك كالا وسیله‌ی شهوترانی قرار دادند.۱۳۸۶/۱۰/۱۳
بیانات رهبر معظم در دیدار دانشجویان دانشگاه‌های استان یزد

و آن‏گاه پیامبر، از راهی که در متن تهنیت ملائک می‏درخشد، با سلامی به برکت این روز، به حجره کوچک آن دو بزرگوار می‏آید. کودک را عاشقانه در آغوش می‏فشارد.
جبرئیل، نام زیبای حسن را به چشم‏روشنی می‏آورد. پیامبر این نام را با اذان و اقامه‏ای سبز، متبرک می‏کند.
راستی کدام نام نیک برازنده‏اش نیست؛ وقتی او امین و زکی در میان خاک‏نشینان و پرهیزکار و کریم خاندان وحی است؟!
کدام نام نیک، برازنده‏اش نیست، وقتی سید و پیشوای نیکان خوانده می‏شود و خاطره بهشت را با خود دارد؟!
در آغوش آسمان
پیامبر باید او را به تمام گوش‏ها و چشم‏ها برساند؛ زیرا از ضمیر و آینده مردم خبر دارد و از فرداروز که ورق برمی‏گردد، آگاه است.
پس باید حسن خویش را در آغوش، به منبر ببرد و بر مهربانی زانوانش بنشاند. مردم باید موعظه و حسن را با هم بشنوند؛ باید سجده‏های پیامبرشان را با کودکانه‏های حسن علیه‏السلام به خاطر بسپارند؛ باید زوایای ذهن خویش را با خاطره این کودک به‏یاد ماندنی، آذین ببندند.
پیامبر نه فقط برای حسی پدرانه که به خاطر فرداروز پیروانش، باید حسن را مانند رسالتی که پیش از این داشت، به دوش بکشد تا مردم، به مجتبی بودنش ایمان بیاورند.

سوال :آيا امام حسن عليه السلام افضل است يا امام حسين عليه السلام با اينهمه فضايلي که بر ايشان مترتب است ؟

جواب :در ميان برخي شيعيان ، شايد ، اين تفکر ايجاد شده باشد که امام حسين عليه السلام بر برادر خود – امام حسن عليه السلام - به دليل برخي رواياتي که درباره ايشان صادر شده است ؛ برتر است .

و برخي امام حسين را در درجه اهميت بالاتري نسبت به برادر خود امام حسن عليه السلام، مي دانند .

براي روشن شدن اذهان ، و براي پاسخ به اين سوال توجه شما خواننده ي عزيز را بايد به مقدمه زير جلب نمايم :

1 – ملاک برتري در اسلام تقوي است .

2 – امامان شيعه همگي نور واحد هستند و ميزان تقوي در آنها يکسان است .

3 – امام ، بر تمام مخلوقات زمان حيات خود برتري دارد .

صفحات: 1· 2