عروسی و عزای استعمار
سرمقاله‌ی نشریه‌ی خط حزب‌الله (شماره‌ی بیست‌وششم)
«گفته می‌شود که خروس، هم در عزا و هم در عروسی ذبح می‌شود.» این تعابیر، تعابیر امام خمینی رحمة‌الله‌علیه است از ملت ایران در روزهای قاجار و پهلوی. «من هر دو جنگ بین‌المللی را یادم هست، و گمان ندارم هیچ کدام از شما جنگ بین‌المللی اول را یادش باشد. ما در جنگ بین‌المللی هم مشاهده می‌کردیم، من کوچک بودم لکن مدرسه می‌رفتم… مورد تاخت‌وتاز ما واقع شدیم در جنگ بین‌المللی اول. جنگ بین‌المللی دوم را بسیاری از شماها یادتان است که ما مورد تاخت‌وتاز این سه قوه واقع شدیم؛ امریکا، انگلستان، شوروی… ما باید مورد تاخت‌وتاز بشویم تا آقایان پیروز بشوند. بعد هم که پیروز شدند و حال صلح پیش آمد باز ما ذبح شدیم. کشورهای ضعیف اینطورند.»
طی سال‌های ۱۲۹۶ تا ۱۲۹۸ ایران با وجود اعلام بی‌طرفی در جنگ جهانی اول، آسیب وحشتناکی از این جنگ ویرانگر دید و جمعیت زیادی از مردم ایران تلف شدند. یکی از پژوهشگران تاریخ تهران و شاهد این قحطی بزرگ می‌نویسد: «در همین قحطی نیز بود که نیمی از جمعیت پایتخت از گرسنگی تلف شده، اجساد گرسنگان در گوشه و کنار کوچه و بازار هیزم وار بر روی هم انباشته شده، کفن و دفن آنها میسر نمی‌گردید و…»
صفحات: 1· 2
