SAFIR

فاطمه (علیها السلام) در جریان هجرت، همراه پدر به مدینه آمده و وظایف خود را به عنوان بانویی حامی نبوت و امامت انجام دادند. ایشان در شرایط خاص با مدیریت بحران در عرصه ی دفاع از دین و حریم ولایت، گام بزرگی نهادند. چاره جویی در برابر جریان نفاق و استفاده از ادله محکم با موضع گیری شفاف، شیوه های جهاد عملی و لسانی، گوشه ای از این مدیریت می باشد.
کلید واژه: فاطمه (س)، مدیریت، بحران، سقیفه، خلفا.

مقدمه:
مدیریت بحران چیست؟ و فاطمه (علیها السلام) چگونه در شرایط بحرانی عمل می نمودند؟
زنان جامعه امروز با توجه به اوضاع استراتژیکی منطقه خاورمیانه نیازمند الگویی کارآمد می باشند تا در عرصه های مختلف زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی بتوانند درست عمل بکنند. آشنایی با سیره حضرت زهرا (علیها السلام) راه روشنی را بر این امر محقق می کند.

1. تعریف بحران
بحران به معنی آشفتگی و تغییر حالت ناگهانی، بالاترین مرحله ی یک جریان می باشد.1 (معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه بحران) در مدیریت بحران مجموعه ای از چاره جویی ها و تصمیمات در مقابل بحران هاست که با هدف کاهش روند آن مسأله یا کنترل و یا رفع بحران صورت می گیرد. در عالم هستی برای نیل بشر به سعادت، علاوه بر اعمال و گام هایی که خود انسان بر می دارد و مدیریت می کند، جریان دیگری نیز جاری می باشد که همیشه در جهان هستی وجود دارد و آن سابقه ی رحمت پروردگار است.2 (مطهری، عدل الهی، ص273)

مدیریت بحران مجموعه ای از چاره جویی ها و تصمیمات در مقابل بحران ها است که با هدف کاهش روند آن مسأله یا کنترل و یا رفع بحران صورت می گیرد.

هستی دارای نظام است و اداره آن با خداوند است و اصالت آن رحمت است. تمام اصول در عالم هستی از اصل تطهیر تا مغفرت و وحی، همه رحمت خداوند است و مجموع آن، مبنای مدیریت رحمانی خداست.
فاطمه (علیها السلام) که در اوج بحران های زمان خویش با مدد از مدیریت رحمانی خداوند مدیریت بحران را به دست می گیرد و حرکتی بزرگ آغاز می شود که نتیجه آن دفاع از امامت تا شهادت است.

صفحات: 1· 2