رهبری نوجوان، نشانه و سنبل مقاومت
امام جواد علیه السلام مانند دیگر ائمة معصومین (علیهم السلام) براى ما اسوه و مقتدا و نمونه است. زندگى کوتاه این بندة شایستة خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در نوجوانى به رهبرى امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادى فشرده، با دشمن خدا کرد به طورى که در سن بیست و پنج سالگى یعنى در جوانى، وجودش براى دشمنان خدا غیر قابلِ تحمل شد و او را با زهر شهید کردند. همانطورى که ائمة دیگر ما علیهم السلام با جهادِ خودشان، هر کدام برگى بر تاریخ پر افتخار اسلام افزودند، این امام بزرگوار هم گوشة مهمى از جهادِ همه جانبة اسلام را در عملِ خود پیاده کرد و درس بزرگى را به ما آموخت. آن درس بزرگ این است که در هنگامى که در مقابل قدرتهاى منافق و ریاکار قرار می گیریم، باید همت کنیم که هوشیارى مردم را براى مقابلة با این قدرت ها برانگیزیم. اگر دشمن، صریح و آشکار دشمنى بکند و اگر ادعا و ریاکارى نداشته باشد، کار او آسانتر است. اما وقتى دشمنى مانند مأمون عباسى چهره اى از قداست و طرفدارى از اسلام براى خود مى آراید، شناختن او براى مردم مشکل است.
امام جواد علیه السلام نمودار و نشانة مقاومت است. انسان بزرگى است که تمام دوران کوتاه زندگی اش با قدرت مزوّر و ریاکارِ خلیفة عباسى مأمون مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمى عقب نشینى نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل کرد و با همة شیوه هاى مبارزة ممکن، مبارزه کرد. اولین کسى بود که به طور علنى، بحث آزاد را بنیان گذارى کرد. در محضر مأمون عباسى، با علما و داعیه داران و مدعیان و موجّهان، دربارة دقیق ترین مسائل حرف زد و استدلال کرد و برترى خود را و حقانیت سخن خود را ثابت کرد. بحث آزاد، میراث اسلامى ماست، بحث آزاد در زمان ائمة هدى (علیهم السلام) رایج بوده است و در زمان امام جواد (علیه السلام) به وسیلة آن امام بزرگوار با آن شکلِ نظیف انجام گرفته است.
منبع: کتاب انسان 250 ساله مقام معظم رهبری