مسکن و خانه خوب در اسلام
محل خانه کجا باشد؟ با چه پولی خانه بسازیم؟ مساحت خانه چقدر باشد؟ دستشویی و حمام و اتاق خواب کجا باشند؟ در ساخت خانه از چه مصالحی استفاده شود؟ و … .
آدمی را نمی شناسیم که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم با سؤالاتی از این جنس درگیر نبوده باشد.
مسئلة خانه و مسکن هیچ ارتباطی به زمان ما یا کشور ما ندارد، هر جغرافیا و دوره و عصری را که نگاه کنید خواهید دید همة انسان ها در طول زندگی شان - به جهت نیازشان به یک سرپناه - خواه ناخواه این مسئله مدتی ذهنشان را درگیر می کند. از همان دوره ای که انسان ها خانه هاشان در غار بوده است تا عصر حاضر که خانه ها به صورت عمودی به آسمان عروج کرده اند. در زمانة ما با ظهور انبوه سازی در آپارتمان ها و طرح های کلان دولتی، ذهن انسان بیشتر سمت تهیه کردن پول برای ثبت نام در طرح های مسکن است! در این عصر ما کمتر به محل ساخت خانه، نقشة خانه، مصالحی که لازم است برای ساخت به کار برده شود و … توجه می کنیم و بیشتر به دنبال این هستیم که فقط یک خانه داشته باشیم، به قولی می گوییم: «خانه باشد، زهر عقرب باشد!»
حالا جا و نقشه و مصالحش زیاد مهم نیست! نمی گوییم اصلاً مهم نیست بلکه به علت فشارها و مشکلاتی که داریم به داشتن حداقل ها در خانه و مسکن راضی هستیم! غافل از این که خانه به اعتبار قرآن کریم باید محل آسایش و آرامش انسان باشد و بی توجهی کردن به جزئیات خانه، آرامش و آسایش را در پی نخواهد داشت.
«وَ اللهُ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ بُیوتِکُمْ سَکَناً …» [1] و خداست که خانه های شما را محل سکونت و آسایش شما قرار داد … .
صفحات: 1· 2
